Τι πιο γλυκό καλωσόρισμα στους αναγνώστες μου από το να παραθέσω το ποίημα, που μέσα σε λίγους στίχους περικλείει τα συναισθήματα, που μου γεννήθηκαν από τη στιγμή, που ήρθα να κατοικήσω σ' αυτό το νησί.Στο νησί, που σιγά σιγά άρχισα να γράφω το δικό μου Μονόγραμμα...
Στον Παράδεισο έχω σημαδέψει ένα νησί.
Απαράλλαχτο εσύ κι
ένα σπίτι στη θάλασσα.
Με κρεβάτι μεγάλο και πόρτα μικρή.
Έχω
ρίξει μες στ' άπατα μιαν ηχώ.
Να κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ.
Να σε βλέπω μισή να περνάς στο
νερό.
Και μισή να σε κλαίω μες στον Παράδεισο.
Οδυσσέας Ελύτης
Και μελοποιημένο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου